Από την πολιτική είμαι χορτάτος. Αυτό που γίνεται στις μέρες μας δεν είναι πολιτική, αλλά παραπολιτική. Έχω σιχαθεί τους εκμαυλιστές του λαού, τους φλύαρους εγκωμιαστές της μιας ή της άλλης πλευράς, και τους κάθε λογής απατεώνες. Είναι κι εκείνοι οι δημοσιογραφίσκοι που αγραμματολογούν και για να βρουν τον δικό τους προσανατολισμό το μόνο που κάνουν είναι να σκορπίζουν τη σύγχυση με τις διάφορες περισπούδαστες και εν πολλοίς ανόητες αναλύσεις τους.
Τελικά ποιο λαό να σκεφτώ; Εκείνον που παρασύρεται από το ψέμα, την υποκρισία, την απατεωνιά;;; Αναλογισθείτε πόσοι ακολουθούν τον Τσίπρα, τον Μιχαλολιάκο, τον Λεβέντη, τον Σώρρα, τον Καμμένο, κ.ά. και πείτε μου αν αυτός ο τόπος μπορεί να σωθεί!!! Η κατάχρηση λέξεων και φράσεων για την δήθεν σωτηρία της πατρίδας, μαρτυρεί και το χαμηλό επίπεδο της πολιτικής αγωγής.
Είναι ολοφάνερο πια ότι έχει νοθευτεί το περιεχόμενο και η αξία των λέξεων κι αυτό το παρατηρούμε στους πολιτικάντηδες της αγοράς αλλά και στον λαό που απιστεί στις έννοιες που εκφράζουν οι λέξεις. Ξέρουμε πολύ καλά ότι ευγενείς λέξεις που εκτοξεύονται με ευκολία προς τον λαό χαρακτηρίζονται από πρόδηλες αχρειότητες.
Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δημιουργήσει σχολή αιλουρολογίας, αφού καταφέρνουν ξεφεύγουν απ’ όλα όσα τους καταμαρτυρούν ως σκάνδαλα. Ξέρουν, άλλωστε, πολύ καλά να ότι κάθε θαύμα κρατάει λίγες μέρες. Τα ψέματα του Τσίπρα και των στελεχών του, τα αδήλωτα στο πόθεν έσχες του Σταθάκη κ.ά., τα «εργολαβικά» ψέματα του Φλαμπουράρη για τις μετοχές στην κατασκευαστική εταιρία του, οι πλούσιες καταθέσεις πολλών από αυτούς σε τράπεζες του εξωτερικού, η εγκληματική αγραμματοσύνη του Τσίπρα [«Ποια σύνορα; Έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;»], οι κατ’ εξακολούθηση παράνομοι διορισμοί κομματικών φίλων και συγγενών, οι παλαβομάρες του Φίλη [«οι Πόντιοι δεν υπέστησαν γενοκτονία…»], η αλήτικη συμπεριφορά του Πολάκη με τα διπλά βιβλία στο δήμο και οι συνεχείς κακεντρεχείς και υβριστικές αναφορές του κατά πολιτικών αντιπάλων του στο διαδίκτυο, οι Σύροι επενδυτές του Μάρδα κ.λπ. κ.λπ.
Νιώθω, όμως, περισσότερο από κάθε άλλη φορά την αδιαφορία του σύμπαντος για την κακοδαιμονία που μαστίζει την κοινωνία μας, αλλά και την ανθρώπινη ηλιθιότητα, καθώς επίσης και την κτηνωδία κάποιων ατόμων και ομάδων. Αναπληρώνω το κενό με συναισθηματικές ακροβασίες. Κι αν έχω εξαντλήσει τη διαδρομή της πολιτικής δράσης, έχω αφεθεί στην παραγωγή ιδεών, αλλά επίσης και στην ονειροπόληση.
Βλέπετε ότι έχει δημιουργηθεί ένας κλοιός γύρω μας, που μας πειθαναγκάζει και μας φέρνει σε αδιέξοδα καθημερινά, μας τσακίζει τη θέληση, το νευρικό μας σύστημα και φυσικά μας στερεί το αυτεξούσιο. Δεν μπορούμε πλέον να οργανώσουμε τη ζωή μας, να σχεδιάσουμε το μέλλον μας και φαίνεται να έχουν παραλύσει οι αντιστάσεις μας. Φερ’ ειπείν, όταν χτυπάνε τα τηλέφωνα, σταθερό και κινητό και δείχνουν «απόρρητη κλήση», ξέρω ότι είναι από κάποιο γραφείο στο οποίο οι τράπεζες έχουν αναθέσει να εισπράττει!!! Δηλαδή, πλέον ο φόβος έχει μπει και στο σπίτι μας, και η απειλή στη ζωή μας από την ανερμάτιστη πολιτική μιας κυβέρνησης παντελώς άσχετης και αδύναμης να δώσει λύσεις στο πρόβλημα επιβίωσης αυτής της χώρας και του λαού της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου